Çetin geçen kış şartları sonrası Ukrayna otoyollarının hali gün yüzüne çıktı.
Araçların hızının kimi güzergahlarda saatte 10 kilometreye kadar düştüğü ülkede, sürücüler sık sık yol dışındaki toprak alandan gitmeyi tercih ediyor.
Bir çok ana güzergahın asfaltının Sovyetler döneminden kaldığını kaydeden uzmanlar, çetin kış sonrasında yollardaki durumu “felaket” olarak nitelendiriyorlar.
İşte Ukrayna’nın en kötü yolları (Korrespondent’in 26 Nisan tarihli sayısından alınmıştır)
Jitomir – Berdiçev: Yolun büyük bölüm yamalarla kaplı. Yamalar arasındaki boşluklar nedeniyle hızlı gitmek mümkün değil.
Pavlograd – Donetsk: Derin çukurların olduğu güzergah, hafif araçlar için adeta kabus. Bazı araçların yolu tamamlayamadığı söyleniyor.
Reşetilovka – Dnepropetrovsk: Yolun belli kısımları asfalta benzeyen bir malzeme ile kaplı. Ancak bu malzeme hızla dağıldığı için çukurlara bir fayda olmamış.
Letiçev – Hmelnitski: Letiçev’a yaklaşılırken seyir hızı yer yer satte 5 kilometrenin altına iniyor.
Odessa – Berezovka: Araç sürücüleri bu yolu “ekstrem sporlar” için ideal olarak nitelendiriyorlar. Yollardaki çukurlar bazı noktalarla “doğa ile uyum” sağlıyormuş.
Ternopol – Lviv: Yoldaki çukurlar nedeniyle kamyonların dahi zor hareket ettiği yolda, KAMAZ’ların akslarının parçalandığı görülmüş.
Belaya Tserkov – Uman: Yolun halini sürücüler “bombardıman sonrası gibi” sözleri ile anlatıyorlar. Her 50 – 70 metrede ortaya çıkan çukurlardan kaçmak maharet istiyormuş.
Jitomir – Lübaya: Yolun her 10 metresinde “burayı Ukraynalılar yapmış”, “burayı yabancılar yapmış” ayırımı fark ediliyor. Jitomir – Lübaya arasındaki yol bir süre pürüzsüz giderken ardından çukurlar başlıyor. Sonra yeniden düzeliyor.
Kremenets – Belaya Tserkov: Bu yolun diğer bir adı “2. Dünya Savaşı Yolu”. Bu benzetme fazla söze gerek bırakmıyor.
Lviv – Lutsk: Yol araçların hızlanmasına izin vermeyecek halde. Her 100 metrede bir çukur ile karşılaşıyor.
