Tarihi günler yaşayan Ukrayna’da hükümet, güven oylaması sonrası ilk bakanlar kurulu toplantısını gerçekleştirdi.
Kabinedeki tüm bakanların tam kadro yer aldığı 4 Aralık tarihli bakanlar kurulu toplantısı öncesi bir konuşma yapan Başbakan Nikolay Azarov, “ülkedeki durumun kontrol altında olduğunu” söyledi.
Öte yandan 3 Aralık’taki güven oylamasında kazanan taraf olan Azarov Hükümeti’ni şimdi zorlu bir süreç bekliyor.
Oylama sonrası derin bir nefes alan iktidar, bundan sonraki adımlarının planlarını yapıyor.
Muhalefet ise “Meydan” kartını oynamayı sürdürecek gibi gözüküyor.
Gelelim güven oylamasına
Muhalefet partilerinin “yoğun” talebi ile gerçekleşen 3 Aralık’taki güven oylaması hem sokak hem de siyaset çevreleri için büyük anlam ifade ediyordu.
Ülkenin gözünün kulağının parlamentoda olduğu saatlerde meydanlardaki kalabalık da olayları yakından izliyordu.
Bağımsızlık Meydanı’nda kurulan televizyonlardan naklen yayınlanan oylamada, muhalefet gereken 226’ya karşılık 186 oyda toplayabildi.
Peki gerekli oydan bu denli emin olan muhalifet neden 186 oyda kaldı?
Bu sorunun yanıtı iktidar partisinin iç dinamiklerinde gizli.
Siyaset kulislerine (ve ülke basınına) yansıyan bilgilere göre muhalefet, iktidar içinde bazı milletvekillerinin kendilerini destekleyebileceğini hesap etti. Bölgeler Partisi üyesi iki milletvekilinin partilerinden istifa etmiş olmaları bu tezi bir anlamda destekledi.
Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı.
Devlet Başkanlığı İdaresini yöneten Sergei Levoçkin’in istifasını kabul etmeyen Devlet Başkanı, bu kararı ile partisine stratejik bir mesaj verdi. Geri adım atmayı düşünmediğini belli eden Devlet Başkanı’nın kararlı tutumu parti içi dinamikleri “birlik” yönünde etkiledi.
Hemen hiç fire vermeyen iktidar, muhalefetin “güven oyu” hesaplarını boşa çıkarttı.
Hesaplar neden tutmadı?
Siyasi gözlemcilere göre muhalefet, hesaplarını Bölgeler Partisi içinden gelebilecek olası destek üzerine yaptı.
Kulislere yansıyan duyumlara göre, başka milletvekillerinin de iktidar partisinden istifa edebileceğini ya da en azından güven oylamasında aleyhte oy kullanabileceğini hesap eden muhalefet, meydandaki olayların milletvekilerini etkileyeceğini varsaydı.
Ancak beklenen gerçekleşmedi.
Bundan sonra ne olur?
Ukrayna yasalarına göre bir sonraki “güven oylaması” ancak Şubat 2014’te yapılabilir. Yani o tarihe kadar yeni bir güven oylaması yok. Bu hükümetin “meşru zeminini” ve dolayısıyla elini güçlendiren bir etken.
Ama hala kapalı olan yollar, işgal altındaki Belediye Binası ve onbinlerce insanın doldurduğu meydanlar var.
Dünkü oylama ile seçilmiş hükümeti düşürmek için yegane yasal yolu kullanan muhalefet, bundan sonra Parlamento’yu bloke etmek (ki 4 Aralık’ta bunu gördük) ve Devlet Başkanı’na yönelik eleştirileri arttırma yolunu seçebilir. Bunu yaparken meydandaki kalabalığın artması ya da “en azından azalmaması” için çaba gösterecek muhalefetin de işi hiç kolay değil.
Siyatte 24 saat çok uzun bir süre olarak değerlendirilir.
Ukrayna farklı siyasi güçlerin ve dinamiklerin etkili olduğu bir ülke. Çoğu kez kendini göstermese de kökleri derinlere inen güçlü bir devlet geleneği var.
O nedenle Ukrayna’da net siyasi tahminler yapmak, ahkam kesmekten öteye geçmiyor.
Yorum yaparken bol bilinmezli denklemlerin oluştruduğu sonuçlar arasında, gerçekleşmesi en güçlü olasılığı görmeye çabalıyorsunuz.
AB ile (ABD’yi de katabiliriz) Rusya arasındaki çekişmenin bir anlamda “arenası” olan Ukrayna, yine herkesi şaşırtacak kararlar alabilir.
“Bundan sonra ne olacak?” sorusuna banal da olsa verilebilecek tek yanıt, buralardaki tanıdık bir değimde gizli:
“поживем увидем – pojivyom uvidim – yaşayalım görelim”
Sevgiler
F.Serkan BAĞ
